ԱՐԱՄ ՊԱՉՅԱՆ: Actus Tragicus*

Երիտասարդության միակ պատրանքը անմահությունն է, որն ավարտվում է պարտությամբ… և ուրեմն պարտությունը անմահության սկիզբն է:

Արամ Պաչյան: Օրագրի մասին

Աստծուն ես միշտ օրագրով եմ պատկերացնում: Կաթով սուրճը դիմացը, գրիչի ծայրը կծոտելով՝ գրառում է ոչ թե միլիարդների առօրյան, այլ հենց … Больше

Արամ Պաչյան: Տոնածառը

Նա բացեց արկղը փակ աչքերով, շունչը պահած: Գույնզգույն խաղալիքները լուռ քնած էին` սերուցքագույն թերթի բացվածքի վրա: Խաղալիքների մակերեսին նա տեսավ … Больше